Elias Simonse is part of the Building Conversation collective. He is a conversation guide during Building Conversation Amsterdam.
A burning question in Elias Simonse’s life is: “How to live a (ful on) worthy existence in a society founded on the consumption of Mother Earth’s life and our fellow humans”. He attempts to become conscious of the forgotten relations in modern life – such as the relation to the body, time, the Earth, our ancestors, the spirit – and is looking for ways to remember those.
Jörgen Gario is member of the Building Conversation collective and conversation guide during Building Conversation Amsterdam.
Jörgen “UNOM” Gario, is part of the first Poetry Circle (Amsterdam), a platform for young writing performers and performing writers, of whom he is now a workshop teacher. UNOM means Untouchable Nobody Outplays Many.
On stage he weaves together music and poetry into a raw form of expression loaded with energy and positivity.
He performs all around The Netherlands and has performed in India, Tanzania, South Africa, Germany, Italy, England and Belgium.
Ik realiseerde me opnieuw hoe bottom-up processen werken. En hoe veel tijd die vergen. Maar ook hoe mooi dat kan zijn.
Het was magisch om het leven even op ‘pauze’ te zetten en ons terug te trekken in een spannende maar veilige bubble, waar we allemaal verantwoordelijk waren voor het verloop van dit samenzijn. Het heeft me laten inzien dat samenleven zo gemakkelijk nog niet is, terwijl ik dat wel het liefst geloof, in die zin was het frustrerend/confronterend. Het heeft me ook geleerd me (sneller) uit te spreken en een ander in vertrouwen te nemen. En ik ben bevestigd in het idee dat communicatie een kunst is, de kunst van het leven misschien wel. Luisteren. Zien. Spreken. Het was op alle niveaus interessant, ontroerend en zó de moeite waard! Ik zou dit iedereen gunnen. Vaker. Meer.
ON_DIALOGUE
Ik heb er nog veel aan terug gedacht de afgelopen dagen. Ik vond het een bijzondere ervaring. Het heeft echt indruk gemaakt. Ik zie de gezichten van de mensen met wie ik woordeloos in gesprek was, en voel dat ik iets onuitsprekelijke met ze heb gedeeld. Tijdens het gesprek viel me al in dat ik ineens wist hoe het is om je blik op iemand te laten rusten. In het begin van het gesprek lukte dat niet, door de spanning en het ongemak, maar na een tijdje ontspande ik, en lukte het rustig iemand aan te kijken en voelde het prettig om gewoon ‚te zijn’. Bij de een ging dat beter dan bij de ander. Bij een iemand ervoer ik ook verdriet. Dat maakte veel indruk.
Prachtig hoe je zo uitgebreid en toegewijd de tijd en aandacht neemt voor een maatschappelijk probleem. Wat was ik blij met de ontdekking dat er heel voorzichtig beweging in kwam.
Wat mij vooral is bijgebleven van deze avond, is, dat een groep mensen die elkaar van te voren grotendeels nog niet kenden, al heel snel over heel wezenlijke en persoonlijke thema’s zat te praten. Dat werd ook mogelijk gemaakt doordat de onderlinge sfeer heel positief was. er werd op een prettige manier op elkaar gereageerd, wie weinig sprak werd aangemoedigd en uitgenodigd om mee te doen zonder dat dat dwingend was, men gaf elkaar de ruimte en luisterde echt.
Eén woord drong zich heel erg aan mij op; radicale transparantie. Het gesprek ging om het voeren van het gesprek, en niet om het doel ervan, maar op die manier had het toch stiekem een doel; namelijk nadenken over de manier waarop wij denken en praten. Vandaar mijn woordkeus radicale transparantie. Dit lijkt elkaar uit te sluiten omdat radicaliteit doet denken aan een gesloten, eenzijdig perspectief en transparantie juist aan het openbreken van die perspectieven. In het gesprek kwam het samen door een radicale focus op transparantie.
Building Conversations is voor mij een ultieme hier-en-nu ervaring. Met het publiek en de makers ben je gezamenlijk mede-eigenaar van het het verloop van de avond. Na afloop voel je je gelouterd, heb je een bijzondere relatie opgebouwd met je mede-publiek en heeft er een verandering plaatsgevonden. Building Conversations is geen must-see, maar een must-do.
Time Loop makes the issues of the day disappear into the background for a while. When you think about how people from different eras would view a current issue, you discover new perspectives, and today’s convictions become less self-evident. That’s very enlightening and inspiring.
De intensiteit van een gesprek zonder woorden kan meer zeggen en doen dan duizend woorden. Je leert elkaar kennen zonder iets te zeggen.